Frumbirting á verðlaunaljóði eftir Margréti Lóu
Ljóðstafur Jóns úr Vör var veittur í sautjánda skiptið þann 21. janúar síðastliðinn. Að þessu sinni bárust 302 ljóð í keppnina. Annað sæti kom í hlut Margrétar Lóu Jónsdóttur fyrir ljóðið Allt sem lifir deyr. Margréti Lóu þarf vart að kynna því hún er löngu orðin að góðu kunn fyrir ljóðagerð sína en hún hefur sent frá sér fjölda verka allt frá árinu 1985, sjá Skáldatal. Skáld.is fékk góðfúslegt leyfi skáldkonunnar til að frumbirta þetta glæsilega verðlaunaljóð og óskar henni innilega til hamingju:
ALLT SEM LIFIR DEYR
tregasöngur gufu sem stígur upp úr hver
meðan sólin þrýstir glóandi tungubroddi ofan í gjótu
við dönsum kringum sjálf okkur einsog skýhnoðrar í golu
holdi klæddur ófullkomleiki undir margföldu lagi af umbúðum
allt sem lifir deyr
hlátur sem gefur til kynna að bernskudraumur sé í þann veginn að rætast
grátur sem kemur upp um óslökkvandi þrá eftir samúð
þögnin sér um að ramma inn myndir af sigrum okkar og ósigrum
mistökum okkar jafnt sem góðverkum – þögnin
hanskaklædd einsog forvörður sem tekist hefur að hreinsa burt
myglu og óhreinindi af ómetanlegu listaverki
allt sem lifir deyr
samvera sem minnir á krukku fulla af lukkumiðum
borgir sem vaka allan sólarhringinn – rándýr sem njótast (og stundum
langar ekkert okkar heim)
kirkja sem er í laginu einsog sæljón horfir til vesturs
höggmynd sem er nýbúin að nema land tekur ferðamönnum
fagnandi og á nóttunni syngja vindar í styttugarði hetjuljóð
í dögun mætir okkur garðhlið þar sem trjálauf ærslast í sólskini
líkt og glitrandi perluhengi – skilrúm milli lifenda og dauðra
minningar erfast muldra veggir sem fylgjast með samanfléttuðum líkömum
klukknahljómar smjúga gegnum skráargöt – brjóta sér leið gegnum steinsteypu
rúðugler og timbur á meðan náttmyrkrið gælir við augasteina okkar og tunglið
fylgist með líkt og alsjáandi auga guðs
– allt sem lifir deyr