SKÁLD.IS

Ingibjörg Sigurðardóttir er fædd 17. ágúst 1925 að Króki í Skagahreppi í Austur-Húnavatnssýslu. 

Ingibjörg gekk í barnaskóla á Kálfshamarsvík á Skaga og tók þaðan fullnaðarpróf. Á sumrin vann hún við kaupavinnu á ýmsum stöðum á landinu, meðal annars við heyskap og dúnhreinsun. 

Ingibjörg flutti til Sandgerðis rúmlega tvítug að aldri og gerðist ráðskona ekkjumanns og fékk samastað bæði fyrir sig og fóstru sína. Ekkjumaðurinn, Óskar Júlíusson, varð síðar eiginmaður Ingibjargar. Fóstra hennar bjó hjá þeim hjónum allt þar til hún lést 95 ára að aldri.

Ingibjörg var mjög afkastamikil skáldkona sem hóf skrif sín rétt um tvítugsaldurinn og skildi eftir sig mikla arfleið í íslenskri bókmenntasögu, yfir þrjátíu útgefnar bækur, hljóðbækur og ljóðabók ásamt ótöldu óútgefnu efni. Fyrsta sagan hennar Bylgjur birtist í Hinu nýja kvennablaði árið 1956 en kom út á bók árið 1961. Eins skrifaði Ingibjörg mjög vinsælar framhaldssögur í tímaritinu Heima er bezt.

Fyrsta útgefna skáldsaga Ingibjargar, Sýslumannssonurinn, birtist einnig sem framhaldssaga í Heima er bezt. Á þriðja tug skáldsagna hafa komið út eftir Ingibjörgu, sem og ljóðabókin Hugsað heim.

Skáldsögur Ingibjargar eru ástarsögur og voru gríðarlega vinsælar, bækur hennar voru iðulega efstar á lista yfir útlánatölur bókasafna og komu bækur Halldórs Laxness þar næst á eftir. Um þetta má lesa í óútgefinni BA ritgerð Völu Georgsdóttur frá 2002 sem ber titilinn: „Rauðir þræðir og vænar slaufur, um ástarsöguna sem bókmenntagrein og þrjár skáldsögur eftir Ingibjörgu Sigurðardóttur.“

Ingibjörg Sigurðardóttir lést í Garði þann 17. júlí 2009.