SKÁLD.IS

Bókaútgáfan Forlagið stendur fyrir samkeppni sem ber yfirskriftina NÝJAR RADDIR þar sem leitað er að góðum handritum eftir nýja höfunda. Sigurvegari keppninnar er Guðrún Brjánsdóttir en fyrsta skáldsaga hennar, SJÁLFSSTÝRING, er nýkomin út. Í kynningu Forlagsins segir um efni sögunnar: "Lífið virðist blasa við hæfileikaríkri, ungri konu. Hún á góða vini, ástríka fjölskyldu og er á leiðinni í spennandi inntökupróf við virtan tónlistarskóla erlendis. En eftir það sem vinur hennar gerði í partíinu um jólin upplifir hún aðeins einkennilegan doða og tengslaleysi við sjálfa sig og sína nánustu. Sjálfstýring er grípandi samtímasaga sem fjallar á raunsannan hátt um afleiðingar ofbeldis og leiðina ti

Síðla hausts verður skáldsagan Orlandó - ævisaga eftir Virginiu Woolf sett á svið í Borgarleikhúsinu í leikgerð Kristínar Eiríksdóttur og leikstjórn Arnbjargar Maríu Daníelsen. Árið 2017 kom út hjá bókaútgáfunni Opnu íslensk þýðing Soffíu Auðar Birgisdóttur á verkinu og fylgdu því ítarlegar textaskýringar og eftirmáli. Í tilefni af leiksýningunni verður námskeið hjá Endurmenntun um skáldsöguna, höfundinn og leiksýninguna. Um það má lesa hér. Skáld.is birtir hér eftirmála Soffíu Auðar að þýðingunni.

Orlandó – ævisaga er í hópi merkustu skáldsagna Virginiu Woolf og sú skemmtilegasta að margra áliti. Sé hún borin saman við aðrar skáldsögur höfundarins vekur athygli léttleikinn sem einkennir hana, stíllinn er hispurslaus og fjörlegur og tök höfundar á söguefninu einkar frjálsleg og nútímaleg. Það á ekki síst við þær hugmyndir sem fram koma í verkinu um kyn, kynferði og kyngervi, sem og hin fjölbreyttu sjálf sem persóna Orlandó býr yfir. Slíkar hugmyndir má segja að séu efst á baugi nú á dögum en þær sættu vitaskuld miklum tíðindum á útgáfuári bókarinnar, 1928. Í dagbók sinni lýsti Virginia Woolf skrifunum á Orlandó sem „rithöfundarfríi“; að hún hefði notið þess til fullnustu að skrifa text

Þegar fyrsta bók Lilju Sigurðardóttur kom út, varð ritdómara að orði: Glæpir eru algengt söguefni í íslenskum bókmenntum og hefur það væntanlega gerst samhliða óheillavænlegri þjóðfélagsþróun síðustu ára. Í nýrri glæpasögu, Sporum, eftir Lilju Sigurðardóttur kemur lunkinn raðmorðingi til skjalanna sem murkar lífið úr fórnarlömbum sínum á skelfilegan hátt. Aðalpersóna sögunnar er Magni sem tekur að sér að aðstoða fyrrverandi maka sinn, Iðunni rannsóknalögreglukonu, við að leysa hryllilega morðgátu. Magni er nýkominn úr áfengismeðferð og þar sem morðin virðast tengjast samtökum óvirkra alkóhólista er hann á heimavelli. Hann tekst á við sporin sín skv. AA-fræðunum og glímir um leið við fortíð s

Mynd sálmaskáldsins Hallgríms Péturssonar (1614-1674) er löngu greypt inn í þjóðarsálina. Um hann hafa verið skrifaðar langar bækur og lærðar ritgerðir enda er ævin skrautleg og skáldskapurinn stórbrotinn. Í bók Steinunnar Jóhannesdóttur, Heimanfylgju, er viðfangsefnið Hallgrímur hinn ungi, frá fæðingu til unglingsára. Leitast er við að finna það sem gerði hann að skáldi. Er það góður bókakostur í uppeldinu, kynni af skáldum eða áfall í bernsku? Sem pínulítill patti yrkir hann um kisu, svo missir hann móður sína og flyst með föður sínum til Hóla í Hjaltadal þar sem Guðbrandur biskup Þorláksson situr og stjórnar prentverkinu. Samband feðganna Péturs og Hallgríms er stirt og snemma ljóst að st

Stuttmynd eftir sögu Svövu Jakobsdóttur, Eldhús eftir máli, verður frumsýnd á RIFF í ár. Höfundar myndarinnar eru Sólrún Ylfa Ingimarsdóttir og Atli Arnarsson, sem kalla sig stillakynnir. Leikmunur í réttri stærð. Skjáskot af instagram-síðu Stilla.is Kvikmyndaformið er svonefnd stillumynd sem sameinar ótrúlega marga miðla, s.s. ljósmyndun, leikmuna- og leikmyndargerð, brúðugerð, hljóð og alls konar tækni. Verkefnið hófst árið 2018 og hefur því tekið tvö ár að fullvinna myndina. Báðir hafa stillumyndasmiðirnir bakgrunn í tónlist. Sólrún Ylfa stundar fiðlunám í Kaupmannahöfn og Atli er hljóð- og tónlistarmaður. Hljóðmynd Eldhúss eftir máli er enda fjölbreytt og vönduð og talsetning er á herðum

Jóhanna Á. Steingrímsdóttir, skáldkona og náttúruverndarsinni (ljósm. myndasafn mbl) Í dag eru fjörutíu ár liðin frá því að þingeyskir bændur söfnuðust saman og sprengdu upp stíflu í Miðkvísl Laxár til að mótmæla virkjunarframkvæmdum. Réttarhöld yfir sprengjumönnum stóðu vikum saman. Ekki er nákvæmlega vitað nú hve margir voru við Miðkvísl þetta kvöld en 65 voru ákærðir fyrir spellvirki sem valdið hefði almannahættu. Harðar deilur höfðu staðið um virkjun í Laxá og tókust á sjónarmið náttúruverndar og virkjana hér á landi. Deilan stóð frá 1968 til 1974 og snerist um hvort varðveita skyldi Mývatns- og Laxársvæðið eða eyða því í núverandi mynd í þágu raforkuframleiðslu. Framkvæmdaaðilar létu að

Ritstjórn Skáld.is samanstendur af þremur konum, Jónu Guðbjörgu Torfadóttur, Soffíu Auði Birgisdóttur og Steinunni Ingu Óttarsdóttur. Sigríður Albertsdóttir hefur yfirgefið ritstjórnina í bili og er henni þakkað samstarfið af öllu hjarta. Ótrauðar stefnir ritstjórn á heimsyfirráð, í það minnsta að uppfæra vefinn og bæta. Vinna við gagnagrunninn góða um íslenskar skáldkonur gengur ágætlega en alltaf má nota góðar ábendingar eða samantektir um skáldkonur sem vantar samastað á netinu. Það er hægt að senda okkur efni, helst sem mest tilbúið til birtingar. Fundur í ritstjórn á dögunum, f.v. Steinunn Inga, Jóna Guðbjörg og Soffía Auður

Manneskjan eftir Sigurbjörgu Þrastardóttur Virðist fljótt á litið ekki mikið meir en safn af stökkum beinum, næfur pappírsbarki og hálfpottshjarta sem má ekki við miklu má ekki út úr húsi í golu (teygð glær húð) en mér finnst rétt að taka fram, að það er talsvert verk að murka lífið úr manneskju (Hryggdýr 2018) Sigurbjörg Þrastardóttir (f. 1973) hefur ort ljóð, skrifað skáldsögur og leikrit og verið tilnefnd til Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs. Ljóð hennar og sögur hafa birst í þýðingum viða um heim, allt frá Frakklandi til Kólumbíu. Ljóðabókin Hryggdýr frá 2018 er mögnuð, margræð og myndrík ljóðabók sem skáld.is mælir 100% með að njóta nú þegar haustið nálgast.

Jóhanna á góðri stund (mynd: netkaup.is) Jóhanna Kristjónsdóttir rithöfundur og blaðamaður afkastaði ótrúlega miklu um ævina og setti mark sitt á samfélagið. Hún talaði m.a. hebresku og arabísku og barðist fyrir kjörum einstæðra foreldra og jafnrétti kynjanna. Á unga aldri stundaði Jóhann nám í Landakoti og Kvennaskólanum og lauk stúdentsprófi frá MR 1959. Hún tók próf í hebresku frá HÍ 1962. Æskuárunum lýsti hún í bókinni Svarthvítir dagar (2014). Tvítug gaf Jóhanna út fyrstu bók sína, metsölubókina Ást á rauðu ljósi (1960). Tvær skáldsögur til viðbótar fylgdu. Jóhanna var blaðamaður á Morgunblaðinu frá 1967. Þessu skeiði ævi sinnar og sambúðinni við Jökul Jakobsson lýsti Jóhanna í bókinni

Guðrún Lárusdóttir með ömmubarn sitt, Guðrúnu Helgu Lárusdóttur (1934) Út er komin saga Guðrúnar Lárusdóttur, rithöfundar og alþingismanns (1880-1938) eftir Málfríði Finnbogadóttur. Guðrún fæddist á Reyðarfirði en flutti til Reykjavíkur 1899 og bjó þar til dauðadags, lengst af á Sólvallagötu 23. Snemma beygðist krókur hjá Guðrúnu, sem ólst upp við góð efni og fékk að mennta sig. Fimmtán ára hóf hún útgáfu handskrifaðs blaðs sem hún nefndi Mínervu og hafa nokkur eintök varðveist og eru geymd á Þjóðarbókhlöðu Ef einhver lumar á Mínervu-eintaki væri gott að láta Handritadeild Lbs. vita af þeirri gersemi. Bók Málfríðar, En tíminn skundaði burt..., hefst á harmafregn sem hálflamaði þjóðina alla.

Svikaskáld og Reykjavík Bókmenntaborg UNESCO standa að mánaðarlegum Svikakvöldum í Gröndalshúsi, Grjótaþorpi. Kvöldin eru jafnan þriðja fimmtudag hvers mánaðar og því er næsta Svikakvöld næstkomandi fimmtudagskvöld kl. 21-22. Á Svikakvöldum troða upp bæði ný og reyndari skáld og er fjölberytileikinn hafður að leiðarsljósi. Með þessu móti er von til þess að tengdar séu saman kynslóðir, menningarheimar og senur innan ljóðaheimsins í Reykjavík. Að þessu sinni stíga á stokk eftirfarandi skáld: Arndís Þórarinsdóttir Fríða Ísberg Hanne Højgaard Viemose Sofie Hermansen Eriksdatter Ingimar Bjarni Sölvi Halldórsson Örvar Smárason Gröndalshús rúmar ekki marga gesti og því verður dagskráin einnig í bei

Bókaforlagið Partus býður upp á rafræna veislu í tilefni af útgáfu Ljóðasafns Kristínar Ómarsdóttur fimmtudaginn 20. ágúst, frá kl. 20-21. Ljóðasafn Kristínar geymir fyrstu átta ljóðabækur skáldkonunnar en flestar þeirra hafa verið ófáanlegar um langa hríð. Þau sem vilja hafa bókina við höndina í veislunni geta nálgast eintak af bókinni á síðu Partusar. Veislan verður í beinni útsendingu á viðburðasíðunni. Auk Kristínar munu nokkrir góðir gestir taka þátt í dagskránni, sem verður kynnt betur þegar nær dregur.

Í tilefni af útkomu bókarinnar Aldrei nema kona verður höfundur hennar, Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir, stödd í úibúi Bókakaffis Sæmundar, Ármúla 42, á morgun. Hún mun standa vaktina frá klukkan 14-18 og árita bókina fyrir þá sem vilja. Í kynningu forlagsins á bókinni segir svo: „Aldrei nema kona er heimildaskáldsaga sem fylgir þremur ættliðum kvenna í Skagafirði á átjándu og nítjándu öld. Þetta eru fátækar konur og lífsbaráttan er hörð en með þrautseigju og æðruleysi tekst þeim að komast af þrátt fyrir hart árferði og harðneskjulegt samfélag. Höfundurinn Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir var kennari í nær 40 ár. Í þessari sögu rekur hún æviferil langmæðgna sinna í Skagafirði og byggir þar á heimil

Forlagið Espólin hefur sent frá sér tvær nýjar bækur. Önnur er eftir Önnu Dóru Antonsdóttur, en hún er önnur forleggjaranna, en hin er eftir Kristrúnu Guðmundsdóttur. Bók Önnu Dóru Antonsdóttur nefnist Brennan á Flugumýri og er ætluð ungu fólki á öllum aldri, líkt og segir í kynningu bókar á vefsíðu forlagsins. Sagan segir frá atburðum Sturlungaaldar, þ.e. bæjarbrennu og brúðkaupi á Flugumýri í Skagafirði, sem áttu sér stað árið 1253. Sagan er myndskreytt af Elísabetu Kolbrá Úlfarsdóttur og Mio Storåsen og er í svipuðum anda og Bardaginn á Örlygsstöðum eftir Önnu Dóru sem kom út árið 2013. Bókin eftir Kristrúnu Guðmundsdóttur nefnist Ráf í Reykjavík og er tilbrigði við smásöguna Gatan í rign

Skáldatalið okkar fer sístækkandi, en það hýsir nú 331 skáldkonu, og það er ekki síst með ykkar hjálp, kæru skáldkonur. Konur hafa verið duglegar að senda okkur upplýsingar um ævi og verk, sín og annarra, til birtingar í Skáldatalinu og munar mjög um það þar sem öll vinnan við vefinn er unnin í sjálfboðavinnu í stundum knöppum frítíma. Við viljum gjarna fá allar íslenskar skáldkonur í skáldatalið, bæði lífs og liðnar. Það sem við miðum við er að viðkomandi hafi sent frá sér a.m.k. eina bók. Hafið endilega samband í gegnum netfangið skald@skald.is ef þið teljið ykkur eiga heima í Skáldatalinu eða lumið á öðrum upplýsingum sem eiga þangað erindi.

Þóra Karítas Árnadóttir sendi frá sér sína fyrstu skáldsögu, Mörk: saga mömmu, árið 2015 og vakti hún talsverða athygli. Nú er von á annarri skáldsögu frá Þóru, sem kallast Blóðberg, en þessa dagana er hún að fara yfir lokapróförk hennar. Blóðberg byggir á sannri sögu, líkt og fyrri skáldsagan, og segir frá Þórdísi Halldórsdóttur sem hlaut þau hræðilegu örlög að vera drekkt í Drekkingarhyl. Öll tildrög sögunnar eru með miklum ólíkindum. Konurnar í Drekkingarhyl Þegar Þóra hafði nýlokið við að senda frá sér skáldsöguna Mörk var hún að hugsa um heppilegt efni í aðra sögu. Þá dreymir hana að hún fái fundarboð frá Bubba og Jóhanni Páli fyrrum eiganda Forlagsins. Þegar hún vaknar furðar hún sig á

Allir dagar eru hinsegin dagar og allskonar dagar og fer jafnan vel á því. Ástin er einnig allskonar og sækir flesta heim í einhverri mynd. Ljóð dagsins hverfast um þá ást sem geymir nándina og gleymir tímanum og eru eftir skáldkonurnar Ásdísi Óladóttur og Ingunni Snædal. Ljóðið eftir Ásdísi Óladóttur heitir Snerting. Það birtist í ljóðabókinni Haustmáltíð sem kom út árið 1998. Haustmáltíð er önnur ljóðabók skáldkonunnar en hún hefur sent frá sér átta ljóðabækur. Þrátt fyrir að láta lítið yfir sér rúmar ljóðið Snerting afar stórar tilfinningar og nær svo vel að lýsa þeirri nánd sem einungis getur orðið milli tveggja elskenda: Snerting Um hljómfagra nótt undir klæðum þess ófyrirséða snertast

Í tilefni af Hinsegin dögum í Reykjavík er ástæða til að vekja athygli á hinsegin bókum eftir íslenskar konur. Þótt lesbíur séu fremur nýlegt fyrirbæri í íslenskum bókmenntum má draga ýmislegt fram í dagsljósið sem kannski er ekki á allra vitorði og þetta svið er í örum vexti á íslenskum ritvelli. Af eldri textum mætti til dæmis nefna að Málfríður Einarsdóttir frá Munaðarnesi (1899-1983) er með afar fallega lýsingu á ástarsambandi tveggja kvenna í bókinni Rásir dægranna sem kom út eftir þremur árum eftir andlát höfundarins. Þar er birtur kaflinn „Frumástir Tötru“, en Tötra er önnur aðalpersónan í skáldsögum Málfríðar Auðnuleysingi og Tötrughypja (1979) og Tötra í Glettingi (1983). „Frumástir

Kristín Ómarsdóttir hlaut Maístjörnuna fyrir síðustu ljóðabók sína Kóngulær í sýningargluggum (2017). Sú bók var áttunda ljóðabók Kristínar og flestar hinna fyrri ófáanlegar. Það eru því sönn gleðitíðindi að nú hefur bókaforlagið Partus safnað öllum ljóðabókum Kristínar saman í eitt ljóðasafn. Í safninu eru eftirfarandi bækur: Í húsinu okkar er þoka (1987) Þerna á gömlu veitingahúsi (1993) Lokaðu augunum og hugsaði um mig (1998) Sérstakur dagur (2000) Inn og út um gluggann (2003) Jólaljóð (2006) Sjáðu fegurð þína (2008) Kóngulær í sýningargluggum (2018) Í upphafsljóði síðastnefndu bókarinnar er að finna ljóðið Leiðsögn. Þar birtist okkur skáld í fylgd með leiðsögumanni „sem upplýsir forvitin